İlişkilerde tüm sorunların temelinde iletişim kopukluğu olduğuna inanıyorum. Bir taraf kendisini eksik hissediyorsa, yalan söylüyorsa, karşı tarafa ilgisini kaybetmiş ise; bunların hepsi iletişim hatalarına işaret ediyordur.

İletişimde ise saydam olmak doğru diye düşünüyorum. Çünkü insanlar (yani biz (http://reddit.com/r/TOTALLYNOTROBOTS )) eylemleri değil, eylemlerin ardındaki niyetleri değerlendiriyoruz. Kötü olduğunu düşündüğümüz davranış kötü niyetle yapılmamışsa o kadar kırıcı olmayabiliyor.

Bir işveren ile işçi arasındaki ilişki de benzer mekaniklerle ilerliyor, daha fazla paydaş var ve taraflar arasında güç eşitsizliği var; ama mekanikler aynı.

Geçtiğimiz günlerde bu düşüncelerle bir işçi-işveren ilişkisini sonlandırdım. Henüz üniversite öğrencisi iken çalışmaya başladığım bir şirketi içim biraz buruk bir şekilde terkettim.

Ümidim bunun daha severek yapacağım işlere kapı açmış olması.

Öyle mi, değil mi, hep birlikte göreceğiz…​